"قلعه حیوانات" داستانی که تکرار می شود اما تکراری نه!
مطالعه این کتاب رو در سکوت کامل انجام دادم و همان ابتدا نام شخصیت ها را یادداشت کردم چون بسیار ضروری بود!
دوست داشتم کاملا با داستان و حتی وقایع جزئی دست و پنجه نرم کنم
از جایی به بعد غم و تاثر عمیقی در وجودم احساس کردم، بطوریکه بعد از اتمام کتاب زمان نسبتا زیادی طول کشید تا به حالت عادی برگردم!
برداشت ها و نقد و نظرهای مختلف و زیادی در مورد این اثر "جورج اورول" صورت گرفته، شاید دلیلش همخوانی وقایع کتاب با آنچه در جوامع انسانی اتفاق می افتد؛ هست...در هر کجای دنیا که سرکی بکشیم، شاهد این قبیل وقایع هستیم جایی کمتر و جایی بیشتر
آنچه قضیه رو حزن انگیز تر می کند، این است که انگار کتاب از سرنوشت محتوم بشر سخن می گوید...
انگار رفتار هریک از ساکنان قلعه انعکاس یکی از صفات انسانها بود (موذی گری، زورگویی، سخت کوشی، زکاوت، خشونت، قدرت طلبی، سست عقیده بودن و...)
نکته دیگری که برای من بسیار جالب و ملموس بود، نگه داشتن قسمت عمده ای از ساکنان قلعه در جهل، ناآگاهی و بی سوادی بود که همین واقعه موجبات پذیرش بی چون و چرای دستورات خوک ها و ایجاد نابسامانی و فساد رو فراهم می کرد، در مواردی هم که این اهرم کارساز نبود، تهدید و ارعاب وسیله موثری بود.
اینکه افراد بدلایل مختلف (کاهلی، هوش کم و...) سواد خواندن و نوشتن را نداشتند؛ باعث می‌شد به طرق مختلف از حق خود و بقیه بگذرند و سر سپردگی پیشه کنند یا به آنچه مقدر است درست یا غلط تن دهند.
سکوت «الاغ پیر و دانا» که می دانست بدلیل قرار گرفتن در اقلیت راه بجایی نمی برد هم قابل تامل بود...
و اینکه دوست داشتم تا از سرنوشت اسنوبل در انتهای داستان بدانم...
مطالعه این اثر می تواند به درک ما از وقایع پیرامون بسیار اضافه کند
حیف که تا نصفه خوندم خیلی داتسان جالبی داره:)